Home is where the heart is.

EAST WEST... HOME IS THE BEST
 
Growing up in a small town with a population of less than 1500 people, my ideal for most of my life was to get out and see the world. Experience new faces and new places. That was the one goal I had for my life and one I have continued to strive for. However we live in a world filled with amazing spaces and places that most of the time we fail to see the beauty that is right under our noses.

For years I have travelled in South Africa experiencing the different towns. Travelling from Cape Town to Johannesburg, Springbok to Port Elizabeth and also most of the small towns inbetween. Through all my travels most  people I’ve met wanted to experience Namaqualand, the area where I am from.

For me Namaqualand is simply a small town place filled with people with small town mentality, but when you return home after hearing people yearn to go there you start to notice the little things, you start to see the beauty. You see your home through other people’s eyes.
What is most noteable is the fact that I have lived in this are most of my life,but before my travels I had no desire to experience the “tourist attractions”.

After 23 years of living in Namaqualand I finally went to visit the Namaqua National Park located 100km from my hometown. As I drove to the Park all I saw was dustcovered roads, grey bushes and mountain after mountain but looking closer I could see life under the dust. Dungbeetles running around trying to make a living, wild bucks running in the hills nibbling on the juicy bushes, dassies sunbathing on the rocks and smaller creatures  playing in the sand. If you look closely you will see lines in the dust suggesting that not long ago a snake made his way on that path. But then just when you think the dusty roads and wildlife is all there is you reach the Namaqua National Park, and a wondeeful surprise will pleasure your eyes.

As you approach the Park the greyness suddenly makes way for an orange avalanche of flowers. Rolling over the hills and across the dusty landscapes which as we approach changes into masses and masses of indigenous flowers that captures your eye and you can believe that it is the most beautiful thing I have ever seen. The closer you get more colourful flowers come out to play. Blue ones play peek a boo in the sea of orange, yellow flowers make a crown on the top of huge ant hills.

The flowers is only the beginning of the majesty of the Park, besides the flowers the variety of animals living in the park and making appearances as you enjoy the scenery stole my heart and all the other organs in my body. A space that not only pleased my eyes but soothed my soul.

Not  only is Namaqua National Park home to the most beautiful flower arrangements and cutest animals I have ever seen in my travels, the people working there has the most beautiful souls.
Staying over in Namaqualand after a flower tour and listening to the stories of the local people is something that was not on my bucket list but it was the best experience I have ever had. One that will never be matched by anything or anyone.

This just made me realise that the saying “East West, Home is the Best” is not just a thing we say, it’s based on true experiences.  No matter where I have travelled after that, my tourist experience at home was by far the best and most rewarding travel of my life.

FEMALE EMPOWERNMENT IN THE WORKPLACE

Women is the backbone of our communities
The need for women empowerment is huge!!!
 
Rural women, who constitute one-fourth of the world's population, continue to face more difficulty than men in accessing public services, social protection, employment and markets, due to cultural norms, security issues and lack of identification documents.

“Rural women account for a great proportion of the world's agricultural labour force, produce the majority of food grown, especially in subsistence farming, and perform most of the unpaid care work in rural areas.” –according to the United Nations.
We continue to underestimate the value of women in Argriculture and development in our growing environment.

Women are the backbone of all systems in South Africa. Women are getting more value in the economic sector, they are getting more jobs and becoming the breadwinner in most household thanks to practices like women empowerment and BEE.
“Rural women typically work longer hours than men - they also have domestic and child care responsibilities. In Benin and Tanzania, women are said to work 17.4 and 14 hours more than men per week, respectively.”

What we seem to look over is the fact that women are getting more involved in the capital sector in the land while still being the caretakers at home. Women go to work 5 – 9 then get back home and make food for the family, take care of the children and do general housework. In most instances the man also works but after work he is too tired to help around the house and the daily chore falls to the woman.
"Women living in urban areas have started to delegate activities after work that has led to job development in aspects like childcare, homecare and cooking however rural women stil struggle with maintaining a full time job and being a homemaker.

What is troublesome is the fact that woman still earns less money than the men in the same job description. If you look at the distribution of salaries between men and women you will see that men earn substantially more than women.

Rural Women and the Millennium Development Goals", show that men's average wages are higher than women's in both rural and urban areas.

Women have been fighing for equality for yea and it’s sad to see that till today the women is still being treated as if theyare not eligable to pay as much as their male counterparts.
Women have been discriminated against for a very long time and given the opportunity can surpass their male counterparts.

It is time that people especially woman get rewarded for their work and not based on their sex.   
A strong emphasis needs to be put on empowering women, with the aim of bringing an end to genderalisation worldwide

Toddler Tales

Travelling with a three year old.

Anyone who has ever travelled with a toddler will know this struggle.
Being in a car with a little person who is just exploring the world will always turn into the weiredst Q & A session you will ever have.
“Mommy what is that thing next to the road?”
“Why is that there?”
“ What does that mean?”
And of course the worse question being asked a million times.....
                                                   “Are we there yet?”

Don’t get my wrong, I love travelling with my kid, it is an amazing journey because most of the time I will also learn something new before the trip ends. And if you are in a good mood this will be the most rewarding and fun trip.

Being stuck in a car with a three year old for 8 hours will have you pulling your hair out of your head. There is only so much games you can play to keep him occupied and if he is anything like my son, he would not want to play the same games over and over again. This will either make you or break you. Luckily for me this last three years have prepared me for moments like this.

Making up games and being able to entertain a thre eyear old in an confined space should really be considered as a superpower, because as any mother knows it is not something for the faint hearted.
One game that I saw helped and worked the longest was an adaption of I spy...

What we did was say.. I see a white car what are you seeing? And this game can go on till kingdom comes.
If he get’s bored adapt the game,s ay something you see and ask the child to guess three reasons why that is there. Also when you see little houses against the road, make up your own fairytale about the house or basically any object that you see...

A fun way to keep the little one entertained. Don’t forget to stop and go for little walks and sightseeing while travelling, this helps alot especially to keep the energy levels from going crazy.
It is a nightmare to travel with a three year old but if you play your cards right you can make this a fun filled wonder race.

P.S. Some treats and drinks along the road has never killed any kid.

What I also hate is driving somewhere and then making your child play on a cellphone or tablet the whole way. You do not realise how much you are robbing your child. This is a time to educate your child to help grow his curiosity, so make the best of these situations and do fun educational things.

Teach your child to recognise the road, to know certain beacons so he can always know where he is.

Nuwe hoop vir hulp aan klein besigheid

Regering stel nuwe Departement bekend

Om ‘n klein besigheid te begin is nie maklik nie, dit is nog moeiliker om so ‘n besigheid aan die gang te hou in ‘n onstabiele ekonomiese klimaat. Baie besighede begin met baie lof en oortuiging, maar val plat weens ‘n tekort aan die nodige kennis en hulpbronne.

“Kyk, luister en leer. Jy kan nie alles weet nie. Enigiemand wat dink hy is alwetend is bestem vir  middelmatigheid.” - Donald Trump, voorsitter van The Trump Organization, the Trump Plaza Associates, LLC.

Omdat die Regering besef het dat Kleinbesighede baie hulp, raad en leiding nodig het, is daar besluit om ‘n nuwe departement te open wat spesifiek aan die behoeftes van klein besighede gaan aandag skenk.

Die Departement van Kleinbesigheidsontwikkeling is gevolglik tydens ‘n ekonomiese beraad vir kleinbesigheidseienaars in Bergsig bekendgestel aan die Namakwa Distrik. Die doel van die beraad was om klein besighede in te lig rondom die nuwe Departement asook om na hulle behoeftes te luister. Daar is ook gefokus op die rol wat klein besighede kan speel om meer werksgeleenthede in hul gemeenskappe te skep.

“Die regering moet kyk na plekke waar werk geskep kan word en klein besighede is een van die plekke waar dit kan gebeur.” MEC John Blok

Verteenwoordigers van besighede in Namakwa Distrik het die geleentheid gekry om probleme wat hulle met die implementering, bestuur en administrasie van hul besighede ondervind op die tafel te sit. Die kwessies gaan nou aan die provinsiële regering voorgedra word, wat dit dan weer na die nasionale regering gaan neem.

Een van die doelstellings van die Departement is om beter dienste vir almal te bring. Baie van Namakwalandse besighede moet ver reis om tot by o.a SEDA, SARS en markte vir hul produkte te kom. Een van die programme waaraan die Departement tans werk is om SEDA meer toeganklik te maak vir entrepreneurs. Tans het SEDA slegs 5 takke in die Noord-Kaap en entrepreneurs moet ver reis om inligting by SEDA te kan bekom. Die Departement beplan om die verspreidingspunte van SEDA uit te brei deur studente as SEDA verteenwoordiger by elke munisipale punt te plaas,om dit makliker maak vir entrepreneurs om essensiële inligting te bekom.

‘n Probleem wat ek glo alle kleinbesighede op een of ander stadium ervaar is befondsing, dit gaan ook aangespreek word. Deur ‘n fonds beskikbaar te stel aan besighede wat voldoen aan sekere vereistes, maar meer inligting oor die fonds sal later deurgegee word. ‘n Belangrike faktor wat hulle bespreek het is die mentorprogram wat in die pyplyn is. Deur ‘n entrepreneur bloot te stel aan ‘n mentor, wat reeds deur al die prosesse is en hom al die ‘tricks of the trade’ te leer is ‘n waardevolle program wat die Departement beoog.

Daar word ook beoog om klein en mikro besighede te nomineer vir 1½ - 3 jaar se finansiële ondersteuning. Blootstelling aan internasionale markte indien die plaaslike markte al reeds versadig is gaan ook een van die objektiewe van die Departement wees. Laatens gaan hulle ook probeer om assistering te gee om die administratiewe rompslomp(red-tape) te verminder.

Baie kan vermag word as mense saamwerk so met die hulp van die regering kan die klein besighede in Namakwaland net nuwe hoogtes bereik.

WĔRELD VLEILANDE DAG

Vleilande vir ons toekoms

Ons is hierdie pragtige en ryk omgewing gegee sodat ons dit kan bewoon en oppas en die nodige respek daarvoor toon. Meeste van ons besef egter nie die waarde van ons Natuurlike hulpbronne nie daarom het die Verenigde Nasies dit op hulle geneem om dae uiteen te sit waarin ons die wondere wat ons ontvang het vier. Die dae dien ook as opvoedingsdae want dit gee ons die geleentheid om mekaar in te lig en op te voed rakende die waarde van ons Natuurlike hulpbronne.

 Wêreld Vleilande Dag was vanjaar  regoor die wêreld op 2 Februarie gevier, selfs hier in Namakwaland het ons die dag gevier( sien berig oor Kamiesberg se vieringe elders in Veepos).

Vanjaar se tema vir die herdenking van Wêreld Vleilandedag is "vleilande vir ons toekoms". Die tema is gekies om die jeug te mobiliseer om betrokke te raak by kwessies rakende vleilande en die probleme wat dit in die gesig staar asook om met idees vorendag te kom om dit in die toekoms te bestuur en volhoubaar te benut.

Werk vir Vleilande is nasionaal reeds besig om meer jeugdiges te betrek deurdat hulle projek vereis dat daar ten minste 20% jeugdiges aangestel moet word vir restorasie van vleilande. In Namakwaland het ons ook ‘n verskeidenheid jeugdiges wat werk aan vleilande. Voorbeelde is Darrel Links wat tans in Leliefontein die kontrakteur is vir ‘n groep vleilandmoniteerders waarvan meer as 50% van die span uit jeugdiges bestaan. In Steinkopf  restoreer die  NRM-groep   die vleilande  waarvan meer as 60% van die span jeugdiges is.

Vleilande is een van die mees diverse en produktiewe ekosisteme wat ons het. Hulle bied belangrike dienste vir ons en voorsien varswater aan ‘n waterarm  land. Die probleem is egter dat die meeste vleilande erg vervalle is of verander is om ander werk te verrig. Van die bedreigings wat vleilande in die gesig staar, is onder meer toenemende besoedeling, swak afvalbestuur en die gebruik van bemesting en insekte- en plantdoders wat veral in landbou gebruik word.
Hierbenewens word vleil­ande as gevolg van bevolkingsgroei oorbenut vir die vis, riete en bome wat daar voorkom. Die groter aanvraag na water kan voorts tot ooronttrekking lei. Aanslikking vanweë gronderosie wat deur ontbossing, oorbeweiding en ander onbehoorlike grondbenutting te weeg gebring word, dra ook by tot die bedreiging vir vleilande. Uitheemse plantspesies en die fisiese verandering van vleilande vir landbou en dorpsontwikkeling is ook bydraende faktore.

Indien vleilande nie goed bestuur word nie sal die gehalte van die water verswak, meer intense vloede sal meer gereeld stroomaf  voorkom, droë seisoene kan langer  word en watervoorsiening meer wisselvallig maak,  landbouproduktiwiteit kan verlaag, en plant- en diersoorte sal toenemend bedreig word. Om dit te voorkom, moet grond- en watergebruikers sorg dat vleilande behoue bly. Die verwaarlosing van die verlede moet in die vleiland self, maar ook in die groter opvangsgebied, aangespreek word. Vleilande kan nie praat om te waarsku as daar ’n probleem is nie. Dus moet ons oplet na die tekens wat aandui dat dit wel die geval is en stappe neem om dit reg te maak – terwyl ons nog kan! Daar is baie eenvoudige maniere om vleilande te beskerm , een van die eenvoudige maniere is om vee uit vleilande te hou tydens sekere seisoene, om nie fisiese skade aan die vleiland te verrig nie en ook om nie die vleilande te besoedel nie.

Die bewaring van vleilande beteken nie dat ons glad nie vleilande kan benut nie. Dit beteken wel dat ons hulle op ’n sinvolle en volhoubare wyse moet benut en dat ons ons impak op die vleiland moet bestuur. Die impak van ons aktiwiteite word bepaal deur die manier waarop en die mate waartoe ons ’n vleiland gebruik. Dit is egter nie net ons aktiwiteite in die vleiland wat skade kan verrig nie, maar ook die dinge wat ons naby die vleiland of elders in n opvangsgebied  stroomop  doen.

Die beginpunt is egter dat ons moet besef dat vleilande waardevol is vir ons en dat ons ons kinders moet opvoed om dit te beskerm en herstel.

Onwettige handel in plant en dierspesies bedreig ons biodiversiteit

Stropers ‘n groot gevaar vir ons ekosisteem

Stropers is stadig maar seker besig om ons natuurlike erfenis stukkie vir stukkie te vernietig, een spesie op ‘n slag. Dit is nou van renosters in die Krugerwildtuin, geitjies in die Noord-Kaap, bome in Mosambiek, perlemoen aan die Kaapse kus tot selfs broodbome in ­Kirstenbosch, een van die wêreld se voorste botaniese tuine. Daar word nie net onwettig handel gedryf nie, maar die ekosisteme word vernietig.

 Daar word beraam dat ongeveer 350 miljoen diere en plante per jaar verkoop word, waarvan 25% van die verkope onwettig plaasvind. ’n Simpel rede vir die styging in stropery is te danke aan die toename om wilde diere aan te hou as troeteldiere,tradisionele medisinale redes of mites.  Die Smaug giganteus (Sonkyker akkedis) is ‘n goeie voorbeeld van ‘n dier wat aangehou word vir ‘n witpoeier afskeiding  by sy stert wat vir tradisionele medisyne gebruik word.  Die sonkyker word teen hoё pryse en soms sonder permitte uitgevoer na lande soos VSA, Europa en Japan.

Renosterhoring, ivoor en tier produkte word baie hoog geag en beding hoë pryse op die internasionale markte veral in Asië. In Vietnam, het die nuutste mite dat renosterhoring kanker kan genees gelei tot massiewe stropery in Suid-Afrika en die prys van renosterhoring so opgestoot dat dit kon meeding met goud. Gedurende 2014, is in Suid-Afrika alleen ‘n verstommende 1215 renosters deur stropers doodgemaak, dit is een elke agt uur. Maar hoewel renosters bykans al die media-aandag kry, is hulle verreweg nie die enigste teiken nie.

Regoor Suid Afrika word ons inheemse plante en diere deur handelaars uit die ekosisteem verwyder sonder om te dink aan die implikasies wat dit op ons ekosisteme gaan hê. Die ergste is egter dat hulle die ekosisteem so seermaak dat dit nie maklik is vir die ekosisteem om weer te herstel nie.

Reptiele, wild, insekte asook vetplante word in die veld versamel en dan op nasionale en internasionale markte verkoop. Suid-Afrika verloor byna daagliks gordelakkedisse, verskeie spesies slange soos horing- en dwergadders, vinkies en papegaaie, skilpaaie van die Weskus, veral die ploegskaarskilpadjie en verskeie spesies vetplante uit Namakwaland.

Namakwaland is bekend vir sy vetplante en groot verskeidenheid reptiele. Omdat sekere spesies skaars is en beperkte verspreidingsgebiede het, is dit baie gesog onder versamelaars.  Plante soos boegoes en kokerbome word ook gereeld uit hul natuurlike habitatte gehaal.

In geldwaarde is dit veilig om te sê dat omgewingsmisdaad die tweede grootste onwettige bedryf in die wereld is, naas dwelmhandel natuurlik. Kenners by TRAFFIC, wildlife trade monitoring network, beraam dat die bedryf honderde miljoene amerikaanse dollars beloop.

Die onwettige handel is die grootste direkte bedreiging vir die toekoms van baie van die wêreld se mees bedreigde spesies. Daarom is daar verskeie organisasies wat dit hul misie maak om die handel in plant en diere te beheer. CITES (Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora) is ‘n internasionale ooreenkoms tussen verskeie regerings wat poog om die bose kringloop van handel in ons spesies te probeer hokslaan.  Suid Afrika onderskryf CITES en daarom is dit onwettig om met bedreigde diere en plantspesies  handel te dryf

Niemand mag sonder 'n geldige permit plante versamel nie. Die enigste mense wat sonder 'n permit plante op hul grond mag versamel, is die grondeienaar, sy of haar familie en enige voltydse werknemer met die nodige toestemming. In die geval van diere mag hulle nie gevang en aangehou word in hokke of verkoop word as die nodige permit van die natuurbewaringsdiens nie verkry is nie. 

Sou enigiemand hulle skuldig maak aan die onwettige handel van diere of plante sal hy/sy gearesteer word. In terme van die verskillende provinsiale wette word die handel in plante en diere as ‘n misdaad geag en kan vervolg word deur die provinsiale owerhede. Indien skuldig bevind kan jy met 'n boete of tronkstraf of beide gestraf word.

Een van die beste maniere om onwettige handel aan te spreek is om die verbruikers te oorreed om ingeligte keuses te maak. Om die mark vir die spesies te elimineer en om die volhoubare gebruik van hulpbronne die enigste opsie vir verbruikers te maak.

WĔRELD WATERDAG

Water en Volhoubare Ontwikkeling.

Klimaatsverandering bedreig al ons natuurlike hulpbronne maar watertekort is die  #1 wêreldwye grootste bedreiging op die mens. Verder kan water tekorte heel waarskynlik elke 10 de jaar die mens se bestaan omver gooi, so waarsku die  Wêreld Ekonomiese Forum.  In lig van die bedreiginge is daar ‘n oproep op  22 Maart, Wêreld Waterdag,  van Ban Ki-moon, Sekretaris Generaal van Verenigde Nasies  vir “ ‘n gees van samewerking” om die vele water verwante uitdagings wat die mens in die gesig staar aan te spreek. Vanjaar is veilige drinkwater en sanitasie die mees belangrike waterkwessies wat aangespreek moet word. Hoe dan anders as 750 miljoen mense of dan nou 1 uit elke 10 mense  in die wêreld geen toegang tot gesonde water het nie.  

 Met die toename in klimaatsverandering en die groeiende aanvraag na  nie-hernubare waterbronne vir landbou, industriё, stede en groeiende bevolking word die waterkrisis verhoog en vereis dit kruis sektorale en holistiese beplanning en beleide sé die sekretaris generaal.  Maar dit is veral plattelandse gebiede wat die meeste hieronder lei. Kinders en vrouens word die meeste affekteer want dit is die persone wat water daagliks moet kollekteer vir huishoudelike gebruik.  Wat nog meer skrikwekkend is,is dat 2.5 biljoen mense nog sonder ordentlike sanitasie klaarkom.En wat sou sê u as u hoor dat 1 biljoen mense nog die “ope toilet gebruik.” Hoeveel van u kan nog die pitstelsel of Hessie Lorrie wat toilette kom skoonmaak het onthou. Is u dalk van die gelukkiges vandag wat met die druk van ‘n knoppie en die spuit van water u toilet kan spoel.

Vir ons as Namakwalanders is waterontbrekings nie ‘n nuutjie nie, en is ons  al te gewoont daaraan om sekere tye sonder water te wees. Namakwalanders se waterprobleem dateer sover terug to 2006, en tot op hede sit ons nog met wateronderbrekings. Sommige inwoners moes al watertenke in hulle erwe oprig vir water vir huishoudelike gebruik. Verder word die ekonomie ook negatief aangeraak deur watertekorte. Talle gastehuise en besighede moes al kliënte wegwys omdat hulle nie water het nie.

Die grootste oorsaak van die wateronderbrekings is swak infrastruktuur, met die regte infrastruktuur en die regte beplanning, kan munisipaliteite droogtes  suksesvol bestuur sodat niemand nodig  het om sonder water te wees nie.

As ons kyk in die Kamiesberg is die kunsmatige aanvulling van die grondwater terrein by Tweerivier een van die oudste in Suid-Afrika, klein skaal, maar doeltreffende en maklik om te handhaaf. Tog het dit gefaal. So ook die omgekeerde osmose-aanleg by Soebatsfontein. Dit kon help om die hoeveelheid water te vermeerder. Hierdie gebied het die hoogste digtheid van omgekeerde osmose aanlegte in die land- wat baie duur is om op te rig maar daar is geen lang-termyn instandhouding plan in plek nie.

In die Nama Khoi munisipale area is daar onlangs begin werk om die pyplyn wat water van die Oranje rivier tot Henkries gelei te herstel. ‘n Pyplyn wie se lewensduur al in 1993 om was. Die idees is daar, die moontlikhede is daar maar die implementasie proses en agente word nie goed uitgewerk nie. Alhoewel dit die munisipaliteite se werk is om seker te maak dat die infrastrukture goed na gekyk word is dit ook ons as belastingbetalers se werk om hulle op hul verantwoordelikheid te hou.

As ons kyk na die gehalte van ons water, waarna verwys word as die bloudruppelstatus, sal ons sien hoeveel Namakwaland se watergehalte verswak het. Nama Khoi munisipaliteit se bloudruppelstatus het vanaf 70% in 2009 tot 25% in 2010 gedaal. Terwyl die Kamiesberg munisipaliteit se status vanaf 83% in 2009 tot slegs 5.4% in 2011 geval het. Skrikwekkend

 ‘n Tekort aan goeie gehalte water stel mense se gesondheid in gevaar en het 'n negatiewe impak op mense se lewensbestaan. Ons as gemeenskap moet saamstaan en saamwerk om die probleem aan te pak en te verseker dat ons genoeg water het om te oorleef. Deur spaarsamig water te gebruik en te verseker dat ons infrastruktuur reg is kan ons die probleme verminder.

Laat ons die Wêreld Water Dag gebruik om ons kinders, ons kollegas en ons bure in te lig oor die waterkwessies en mekaar motiveer en inspireer  om ‘n meer water vriendelike lewe te lei.